- ENSIFERI
- ENSIFERIOrdomilit. Livoniae. Ferunt enim Engilbertum, et Theodorum de Tyssench, assumptis in consortium quibusdam e Germania mercatoribus opulentis, ut infidelibus in Livonia sese opponerent, primitus coiisse, atque apud Albertum Bremensem, Ord. Cistert Ep. tum Rigensem, sollenni voto sese ad id muneris obstrinxisse: Primus illorum M. Magister Vinno dictus est: consirmatus mox ordo ab Innocentio III. et Teutonico iunctus est, A. C. 1237. cum per se hostibus imparem se esse sentiret. Cum vero Albertus Magnus Mag. Ordinis Teuton. seu Crucigerorum, Evangelicam doctrinam amplexus esset. A. C. 1525. Ensiferi rursus segregem habere societatem coepêrunt, electo in M. Magistrum Gualtero Plettembergio, cui Gulielmus Furstenbergius successit A. C. 1535. qui a Moscis postea, Livoniam vastantibus, captus est. Desiit sub Gothardo Ketlero, qui similiter nomine Evangelio dato, in praesentia Principis Nicolai Radzivilii, Palatini Vilnensis, et Commissarii Sigismundi Augusti Poloniae Regis sollenniter ordini renuntiavit: tum huic iura et privilegia Ordinis, cum urbe Ripa, Gothardo vero Ducatus Curlandiae et Semigalliae, sub fide Regum Poloniae, cessit. Insignia erant, toga candida, et trabea nigra, in qua ad sinistrum humerum ensis ruber nigro inductus: in pectore vero duo gladii similes decussatim commissi erant, deorsum versus cuspides tenentes. Hinc illi Fratres Ensiferi dicti sunt. Cromer. Michov. et Neugeb. Hist. Polon. Alexander Guaguinus descr. magn. Sarm. Chytraeus Saxon. l. 20. Bzovius et Spondus. in Annal. et c.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.